Bijna voorbij :(

En zo vliegen de weken hier voorbij.
Nog zoveel meegemaakt hier!
We hebben een jeepsafari gedaan! Wat een geweldig succes bleek te zijn... -_-. Haha. De eerste plas waar we doorheen reden stonden we in vast, hoera! Duwen en duwen! Maar helaas, de jeep kwam niet los. Gelukkig konden we daar wel bellen, dus mensen gebeld om ons te komen helpen, maar dat duurde ons toch te lang, dus 1 van de gidsen ging lopend naar mensen toe... Zaten we daar 2 uur in een smal stukje jungle.... Gelukkig wist de andere gids ons wel te vermaken en konden we er wel een beetje om lachen. Toen de hulp eenmaal verscheen duurde het nog wel even voordat we weer vrij waren, maar we waren vrij! Jeej! En zo reden we weer verder! Ik heb nog een stuk gereden in de jeep, echt super tof! Na mij mocht Esther Z rijden... van Etto, de gids, moest ze dwars door alle struiken etc. Dus zij luisterde heel goed en reed toen zo het moeras in! OLE! En weer zaten we vast! Haha. Daar hebben we ruim 5 uur gezeten. Eerst zelf geprobeerd de jeep weer los te krijgen door te duwen, hout onder de wielen te leggen met behulp van een zelfgemaakte hefboom etc. Maar het mocht niet baten. Laury, Margo en Steve, de andere gids, gingen aan de weg staan, want Etto had alweer gebeld voor hulp. Ondertussen hadden we wat gegeten en gedronken en gelachen hier om.
Na een tijdje kwam onze hulp in beeld en voordat we het wisten stonden er nog 3 auto's bij en mensen om te kijken.... sommige mensen hielpen nog, maar de meeste stonden met een biertje voor zich uit te staren. Maar na vele pogingen moesten we de jeep achter laten en achterin een pick up terug rijden richting vliegveld om daar een taxi te nemen naar huis. Esther Z en ik zaten achterin bij alle mannen met de regen, wat erg gezellig was. Af en toe lekker seinen met Manouk en Ellen die wel in de auto zaten.... We hadden toen afgesproken deze jeepsafari nog een keer over te doen.
Dus een week later stonden er 2 jeeps voor de deur en konden we opnieuw vertrekken! En deze keer was het echt een groot succes! We hebben nergens vast gezeten nog een klein dorpje gezien en nog zelf gereden en achterop de jeep gezeten, waar Laury en ik onze eerste Toekan zagen vliegen! Wat hebben we gelachen! Alsnog weer alle kanten op geslingerd en er blauwe plekken aan over gehouden, maar ach... dat hoort er bij! Zeker een geslaagde jeepsafari!

Een aantal dagen later was het dan mijn laatste dag en de dag dat Martin aan kwam in Suriname! Jeeej! Wat was het fijn om hem weer te zien! Poeh wat had ik hem gemist!
De volgende dag gingen we al meteen op trip naar Matapica om schildpadden te zien op het strand.
Ons avontuur begon met het reizen naar een plantage om daar lekker te eten. Daar stapten we op een klein bootje en moesten we weer onder die ene brug en over die ene schans, waar ik al eerder over heb geschreven. Daarna door allemaal smalle wegen en wateren waar veel prut in lag waardoor de motor elke keer vast liep..... Uiteindelijk aangekomen op Matapica werd het al schemerig! We hadden het stukje strand verkent en toen begon het echte zoeken. Langzaam aan kwamen er een aantal schildpadden het strand op om een plekje te zoeken om eitjes te leggen. Sommige maakten alleen een rondje, maar gelukkig hebben we er 1 gespot die eitjes ging leggen! Jeetje wat een boel eitjes! Jeeminee! Maar wat gaaf om dat te zien! Ook de sterrenhemel was erg mooi daar! Ik heb er echt van genoten.

Helaas moesten we toen op 13 april afscheid nemen van Esther S die alweer terug ging naar Nederland! Ons eerste lid van de familie die vertrok! Nooit leuk.... Maar goed, we zien elkaar weer in Nederland gelukkig :D.

En jaja, weer een paar dagen later gingen we weer op trip! 4 dagen Raleighvallen! Ik mis het eiland nog steeds! Wauw wat mooi!
4 uur rijden en 3 uur op de boot, wat een reis met vele hobbels en een houten kont van het zitten in de boot. Maar toen we daar aan kwamen was dat het allemaal waard!
Onze hangmat hing op de eerste verdieping van een soort huis met het uitzicht op het water, echt prachtig!
We hebben die eerste dag niet veel meer gedaan en op tijd naar bed gegaan.
De tweede dag zijn we naar de moedervallen gegaan. Het zou eigenlijk de dag zijn dat we de Voltzberg gingen beklimmen, maar omdat het 's morgens regende hadden ze het programma omgegooid.
Een wandeling door de bossen naar de moedervallen en daar aangekomen heerlijk in de moedervallen gezeten en wat gezwommen.
Toen weer terug gelopen en 's middags te aapjes gevoerd op het eiland en een kaartspel geleerd! Koning op de hoek! Bij dat spel hebben we ook de zin: No play foeroe geleerd.... Niet vals spelen betekend het! Want je raad het al.... de 'locals' daar speelden natuurlijk vals! Haha. Dit spel hebben we nog vele keren gespeeld en we hebben 1 jongen ezelen geleerd.
Na het eten nog bij een klein kampvuurtje gezeten en weer op tijd naar bed gegaan, want de volgende dag gingen we de Voltzberg beklimmen. Een prachtige dag met zon! Poeh wat was het warm! 7 kilometer heen en weer terug! Ik dacht dat ik het niet zou redden, maar ik heb de gehele wandeling gered! Ik ben boven op de Voltzberg geweest en mij heel trots gevoeld daar! En wat een uitzicht! Zo mooi! Toen weer naar beneden ging een stuk sneller en de terug weg ging een stuk sneller! Bij het bootje in de buurt nog even gezwommen in een watertje met bijtende visjes ;). En toen weer terug. Toen weer aapjes gevoerd, gezwommen in het water daar en genoten.
Rond half 5 gingen we richting een klein strandje waar we konden chillen en konden vissen naar Piranha's. Na een tijdje hadden ze eindelijk een piranha gevangen... Best wel raar... in dat water hadden wij 's middags nog gezwommen..... we hebben dus tussen de piranha's gezwommen! Maar goed dat we dat eerst niet wisten! Haha.
's Avonds de piranha geproefd en weer bij het kampvuur gezeten met marshmallows. Ook weer lekker sterren gekeken en genoten van alle avonturen die we meegemaakt hadden en nog een avondwandeling gemaakt.
De laatste dag moesten we helaas terug, maar 's morgens hebben we eerst nog even vogels gespot!
Echt wat een mooi stuk land zeg!
Helaas zijn we weer een paar dagen verder en is Martin alweer in Nederland en Manouk en Ellen helaas ook!
Nu zijn we nog met z'n 6'en over wat woensdag ook alweer veranderd. Wat gaat de tijd snel! Ik wil heel graag terug om iedereen weer te zien, maar ik ga dit land ZO erg missen! Beter gaan we allemaal in Suriname wonen ;). Haha.
Maar ik ga nu nog niet denken aan de terug reis, want ik heb nog een week hier! En daar ga ik vol op van genieten!
Zo een veel te lang verhaal alweer! Maar zo zijn jullie wel weer bij ;).

Ik ga lekker genieten en het volgende reisverslag komt als ik weer in Nederland ben!

Liefs!
Brasa, Bosi, Lobi!