Welkom thuis

Mijn laatste verslag van dit avontuur...... 28 april was het zo ver... we moesten naar huis. Wat was dat balen! Na 2 uur vertraging zaten we eindelijk in het vliegtuig en konden we vertrekken.... en daar kwam het gevoel al... ik wil eigenlijk niet weg uit Suriname.... Waarom ga ik terug naar NL en waarom komen al mn vrienden en familie naar Suriname?? Een onrealistisch beeld natuurlijk.....

Gelukkig heb ik 6 van de 8,5 uur vliegen geslapen. De tijd ging dus snel voorbij.

Op het vliegveld aangekomen weer paspoort controle, koffer opwachten wat heel lang duurde en weer controle van je koffers. En toen was het zo ver..... de deurtjes kwamen dichterbij en we hoorde de mensen al..... Zouden we ze in één keer zien? Zouden er spandoeken zijn die we niet willen??
En daar stonden dan mn ouders en 2 vriendinnen en ik zag een spandoek. Maar ik wilde geen spandoek! Maar daarachter waren nog 2 vriendinnen van mij verstopt die mij ontiegelijk verrasten!
Wat een welkom!
Na wat gedronken te hebben op naar huis en daar wachtte mn zus me op.
Wat fijn om iedereen weer te zien, echt waar! Maar het voelt ook weer raar om thuis te zijn.

In pabo 1 wist ik al dat ik weg wilde en in pabo 2 al helemaal! Laury en ik stonden een jaar te vroeg bij de buitenlandse stage coördinator, zodat we zeker wisten dat we een plekje hadden om naar Suriname te gaan!
En nu.... nu is dit avontuur voorbij. De tijd vloog voorbij.... maar ik kijk terug op een geweldig avontuur! Natuurlijk waren er ook mindere dagen, maar ook die dagen waren een avontuur om door te komen....
Ik heb er een kleine mini familie bij, 8 lieve dames! Ik heb angsten overwonnen, ik draag opeens jurkjes...... en we hebben vrienden gemaakt in Suri zelf.
Wat een geweldige tijd heb ik daar gehad en wat mis ik Suriname. Dat land doet dingen met je en laat je dingen anders zien.
Ik als persoon ben ook veranderd en zie nu ook dingen anders dan 3 maanden geleden.

Ik ben blij om al mn vrienden en familie weer te zien, maar Nederland voelt nog niet als thuis..... Voor iedereen is het alweer normaal dat ik thuis ben, maar voor mij voelt het nog niet normaal..... Dat zal uiteindelijk wel goed komen, maar ik moet wat dingen verwerken, want na je grote avontuur als vrijgezel thuiskomen is ook niet niks... en ik moet wennen aan de Nederlandse gehaaste en afspraken cultuur en natuurlijk aan het weer......

Dus zo eindigt mijn grote avontuur..... Ik ga nu verder met alle foto's uitzoeken en een fotoboek maken etc. Weer even alle herinneringen op halen en genieten.

Iik ben er nu wel achter gekomen dat ik niet iemand ben die op 1 plek kan blijven..... reizen is gaaf, mooi en geweldig en je doet er zo veel meer ervaring op! Dus dat wordt vanaf nu sparen, sparen, sparen en op naar het volgende avontuur! Ik wil nog zoveel zien van de wereld! Indonesië, Thailand, Afrika, Rusland, Hawaï en nog veel meer mooie plekken! :D Maar voor nu eerst weer acclimatiseren in Nederland!

Dikke brasa en bosi!
En thanks voor het volgen van mijn avontuur, hopelijk heb je ervan genoten.... ik in ieder geval wel!
Liefs!